- omamiać
- omamiać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. rzad. ndk VIIIa, omamiaćam, omamiaća, omamiaćają, omamiaćany {{/stl_8}}– omamić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, omamiaćmię, omamiaćmi, omamiaćmiony {{/stl_8}}{{stl_7}}'mamiąc, wprowadzać kogoś w błąd, zwykle dla realizacji własnych celów; zwodzić, tumanić, oszukiwać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Omamić kogoś obietnicą. Omamiać urodą. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.